30 Ιουν 2008

Δες τι έχασα, όταν ήμουν διακοπές...

Δεν σχολιάζω την αισθητική της φωτογραφίας.
Δεν σχολιάζω ότι αυτή ήταν μια εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν η Μητρόπολη, ο Δήμος και η Νομαρχία - Κέντρο Πολιτισμού Θεσσαλονίκης.
Δεν σχολιάζω καν ότι την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Σταύρος Οραήλογλου, ούτε αναρωτιέμαι αν πρόκειται περί απλής συνωνυμίας με τον περίφημο Αντώνη-πείτε-μας-κι-άλλα-για-αυτό-το φοβερό-έργο-σας-δημαρχάρα-μου-χα-σας-κόλλησα-στον-τοίχο-Οραήλογλου.
Δεν σχολιάζω. Δεν σχολιάζω. Δεν. Σχολιάζω. Δεν. Είμαι. Αποδώ.

Μετά πενήντα εννέα έτη

To 1949 θριαμβεύσανε στο Γράμμο. Πενήντα εννιά χρόνια μετά, ο θρίαμβός τους αποτυπώνεται στο πρόσωπο της Γιάννας (ναι, εντάξει, είναι για καλό υποτίθεται, για το περιβάλλον, αχ Σιβηρία που σας χρειάζεται...).

Ως λεζάντα αυτής της φωτογραφίας, ίσως όχι τυχαία, θα θυμηθώ ένα τραγούδι του Λουδοβίκου των Ανωγείων:

Σηκώθηκε η γερακίνα
πάνω στο νάμα της αυγής
κι άφησε ένα φτερό της στον αέρα
σα λόγια κάποιας προσευχής

(τ' άλλο το δημοτικό "Η γερακίνα" δεν θυμάμαι πώς πάει και το "Της γερακίνας γιος" δεν με συγκινεί).

Πολλα Βαρύς 2

Μα γιατί είσαι κομμένος σήμερα; Κάρφωνες χθες;

Πολλά Βαρύς 1

Λεω να της αφιερωσω ενα Σαββατοκυριακο. Αμάξι εχει, θα με παει και για κανα μπάνιο. Αν και δε γουστάρω να με οδηγάνε γυναίκες.

Τέρνιγκ Τζαπανίζ

Στην μακρινή Ιαπωνία, σε ένα σπίτι από χαρτί, ο Τσίκι Τσίκι, που εκπροσώπησε φέτος την Ισπανία στη Γιουροβίζιον, ξύπνησε με βαρυστομαχιά. Δεν έπρεπε να φάω τόσο ξύλο χτες βράδυ, σκέφτηκε και στάθηκε στο παράθυρο κοιτώντας την κερασιά του Λουντέμη που είχε ανθίσει και φέτος...

Σαν τσαμπιά από σταφύλια κρέμονταν από την κερασιά διαμαρτυρόμενοι συνταξιούχοι πελαργοί που είχαν κουραστεί να πετάνε και διεκδικούσαν το δικαίωμα στο περπάτημα. Συνδικαλιστές μπάτσοι του JPC (σ.σ. Κομμουνιστικό Κόμμα Ιαπωνίας) περιφρουρούσαν την κινητοποίηση και κρατούσαν σε απόσταση ασφαλείας τους γερανούς της τροχαίας που κινούνταν με εχθρικές διαθέσεις προς τους πελαργούς.

Κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια, σκέφτηκε ο Τσίκι Τσίκι, κουνώντας με αποδοκιμασία το κεφάλι του, σύμφωνα με την αναγραφόμενη οδηγία "Shake well before use". Το πρόβλημα τού ήταν γνωστό: πελαργοί και γερανοί είχαν συγκρουόμενα συμφέροντα στο ζήτημα των μεταφορών.

Έσκυψε πάνω απ’ το ταψί που ήθελε πλύσιμο. Ανοιξε τη βρύση για να μαλακώσουν τα απομεινάρια του φαγητού που είχαν ξεραθεί. Καθώς το ταψί γέμισε νερό, που ξεχείλισε, βάλθηκε ενδελεχώς να αναζητά τη γυναίκα του, την οποία χρόνια πριν είχε χάσει σε μια πλημμύρα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και αδηφάγες γκρούπις του Τσίκι Τσικι, που εργάζονταν στην πολεοδομία, στη Δίωξη Αυθαιρέτων, εισέβαλαν στο σπίτι. Εξω απ’ το σπίτι μου, αρπακτικά, δεν θα μου φάτε το σπίτι! ούρλιαξε αυτός... Μα ήταν ήδη πολύ αργά, μεσημέριαζε. Οι γκρούπις τον κατασπαράξανε και μετά για επιδόρπιο βάλθηκαν να τρώνε τοίχο τοίχο το σπίτι του.

Τελευταίο αφήσανε το παράθυρο που κοίταζε στην κερασιά, επίκεντρο της κινητοποίησης πελαργών και γερανών. Οι τελευταίοι είχαν ανυψώσει πανό που έγραφε: Γιατί τα παιδιά να τα φέρνουν οι πελαργοί και όχι οι γερανοί;





ΥΓ. Η ιστορία, εκτός από ηλίθια, είναι και παντελώς φανταστική και άνευ νοημάτων, κρυφών και μη.

29 Ιουν 2008

Μεγάλες κουβέντες νο 880

Γράφει ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν στο "Ποδόσφαιρο, μια θρησκεία σε αναζήτηση Θεού, μια θρησκεία στα χέρια πολυθενικών", εκδ. Μεταίχμιο: ... η ζωή είναι σύντομη ή, όπως λένε οι πεσιμιστές στην Ισπανία, η ζωή είναι σαν τη σκάλα σε ένα κοτέτσι: σύντομη, αλλά γεμάτη σκατά.
(το γεγονός ότι το μάτι μου έπεσε σε αυτές τις αράδες κατά την ώρα της αφόδευσης είναι, πρώτον, μια λεπτομέρεια η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να μην καταγραφεί σε αυτό το ιστολόγιο και, δεύτερον, αμφισβητήσιμα συμπτωματικό...)

Στα 80ς δεν έβγαινε καλή μουσική (1980)



Στο τελείως μουρλό μπάσο ο θεόμουρλος Barry Adamson.




Αλλος ένα αγαπημένος μου μπασίστας, ο Les Pattinson.




Κι όμως πίσω απ' τον απίστευτο θόρυβο της κιθάρας του υποτιμημένου East Bay Ray υπάρχουν τζαζ και σερφ επιρροές.

ΥΓ. Παρακαλείται ξέρει ποιος να βγει και να υποστηρίξει τα περί του αντιθέτου... Ε Διάσελε; (μα τι πάω και θυμάμαι)

27 Ιουν 2008

Πάμε φίλοι μου και φίλες, στο ρυθμό του "Οταν κοιτάς από ψηλά", να τραγούδήσουμε "Οταν βαριέσαι στη δουλειά"...

Οταν βαριέσαι στη δουλειά και ξέρεις ότι έχεις πολλή ώρα ακόμη μπροστά σου, ακούς πρώτα κάτι τέτοιο, καλοκαιρινό:

amparanoia - la pa...


Μετά, καθώς χασμουριέσαι και δακρύζεις λες και σε ξεματιάζουνε, λες να μελαγχολήσεις λίγο, να θυμηθείς κάτι πιο ρετρό, πιο καλτ, πιο μπλαστ φρομ δε παστ κατάσταση, πιο "γουέρ αρ δέη νάου, πιο "τι γκρουπάρα αδικημένη ήταν οι Χαρτθρομπζ"...



Και μετά καθώς η ώρα δεν περνά, κι εσύ σβήνεις κι αργοσβήνεις, και το κιοφάλι σου γυρίζει, αναπόφευκτα το ρίχνεις στα βαριά...

Γιορτάζει, γιορτάζει, μα ούτε που το φωνάζει...

Γενέθλια σήμερα για τον Βάσιπαπ. Πέρυσι (δείτε εδώ) οφείλω να ομολογήσω ήταν εντυπωσιακότερη η τούρτα... Πρόπερσι δε (δείτε εδώ στον πρωτομάστορα Αργο) ήταν αριστούργημα. Παρατηρώ μία τουρτοπαρακμή ή εντύπωσή μου είναι;

Τι φυσάει και δεν κρυώνει ο Ατσαλάκωτος;

(Πάνω στην τούρτα γράφει: «1978-2008. Τριάντα χρόνια πρωταθλητής στο Δημόσιο Βίο - 10 χρόνια Αναγέννηση». «...κι ακόμη δεν μάθαμε τι έγιναν τα 22,5 εκατ. ευρώ...» προσθέτω εγώ)


Το παιδίο παίζει...

26 Ιουν 2008

...έμοιαζε με μιαν παλιά ελαιογραφία του Γκόγια...

Διαβάζω ότι ο εικονιζόμενος υπουργός απηύθυνε χαιρετισμό στα εγκαίνια της έκθεσης χαρακτικών του Γκόγια με τίτλο «Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα» και για κάποιον μυστήριο λόγο μου φαίνεται απολύτως ταιριαστό...

Εγώ πότε θα γίνω συνταξιούχος;

Οχι ρε πούστη μου! Μετά τον Γκαργκάνα, ήρθε η σειρά του Μπιλ για σύνταξη. Οχι, όχι δεν πρέπει να αφήσω τη ζήλεια που νιώθω να υπερκαλύψει τη θλίψη για την αποχώρηση αυτών των σπουδαίων αντρών από τους χώρους όπου μεγαλούργησαν...

- Μπιλ, kali xekourasi, μάη φρεντ...
- Θενκ γιου, Giorgos.
- Τι thank you βρε κωλόφαρδε; Ας ήσουν έλληνας, και θα σε είχαμε περιλάβει καλά με τη Φάνη Πάλλη...

Τελευταία γλυκιά ανάμνηση απ' τις διακοπές


Δεκάξι ευρώ έγραφε στο οπίσθοφυλλο αυτής της αγγλικής χαρτόδετης έκδοσης. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ δεύτερη φορά, αφού είχα υπόψη τις τιμές των ελληνικών εκδόσεων του συγκεκριμένου συγγραφέα ( 31.89€, 31.89€, 31.89), Και στο ταμείο ήρθε η έκπληξη: "Α, αυτουνού η τιμή έχει πέσει πλέον στα 14"...

Ψάχοντας στα μπλογκ, βρήκα αυτό κι αυτό (απ' το ίδιο άτομο προφανώς). Ρίχτε μια ματιά.

25 Ιουν 2008

Sweet summer music; Στάνταρ!

Είμαι σε δίλημμα και δεν μπορώ να αποφασίσω: τι είναι τριχοτσουτσουρωτικότερο; Αυτή η γεμάτη και ηχητικά πλούσια εκτέλεση...



ή μήπως αυτή, η απολύτως αφτιασίδωτη;



Μια επίσης ενδιαφέρουσα εκτέλεση, με φτωχό ήχο δυστυχώς, απ' τους Radiohead, εδώ

ΥΓ. Ευτυχώς που βγήκε κι ο καινούργιος των Sigur Ros για να έχουν άξια συντροφιά οι Portishead φέτος...

ΥΓ άλλο. Κι επειδή η μουσική ποτέ δεν σταματά, ο φίλος μου ο GT, που, παρότι τ' αρέζουνε οι Portishead, δεν θέλει να τους ακούει γιατί τον παρασύρουνε σε μια ζάλη, σε μια ψυχοδίνη, σε σισσύφεια μπουντρούμια, προτείνει (κι εγώ συμφωνώ κι επαξαύνω παραδόξως) κάποια δικά μας παιδιά: Deadbeat Escapement (myspace).

24 Ιουν 2008

Μετά έξι έτη –ή με πόσες λέξεις μπορείς να πεις «πήγα για μπάνιο».

Εξι χρόνια είναι πολλά, και πολλά μπορούν να συμβούν μέσα σε μια εξαετία. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα πρόλαβα να γίνω τριάντα χρονών, να βάλω είκοσι κιλά, να χάσω οκτώ, να βάλω πέντε, να χάσω έξι, να βάλω δώδεκα, να χάσω δεκαπέντε, να βάλω δεκατέσσερα, να χάσω εννιά, να βάλω οκτώ και να ξαναχάσω επτά (υποπτεύομαι πως μετά την πρόσφατη κάθοδό μου στο νότο έχω ανακτήσει τα πέντε εκ των επτά, αλλά παρά τις περί του αντιθέτου ενδείξεις και το χρόνο που έχω σπαταλήσει μέχρι στιγμής γράφοντας τις ως άνω ανοησίες, δεν είναι αυτό το θέμα μας –να προσθέσω μόνο ότι προστέθηκε κι άλλη μία υποψία μόλις, ότι η εν τη παρενθέσει πρόταση δεν βγάζει νόημα, ουπς, υποψία τρίτη, να δεις που η λέξη παρένθεση δεν κάνει δοτική με έψιλον γιώτα, γιώτα ζωή και κότα, κλείστην την ρημάδα!). Στην εξαετία αυτή πρόλαβα να πιω περίπου 8.760 καφέδες και 1.560 μπίρες (φίσερ οι περισσότερες), να φάω 1.248 πιτόγυρα και 936 σπανακοτυρόπιτες (κι όσοι απορείτε από πού διάλο μου κατέβηκε αυτή η ιδέα να μετρώ τη ζωή μου με ποσότητες προϊόντων που έχω καταναλώσει, διαβάστε το «Βιβλίο συμβάντων και αναφορών» του Γιώργου Ικαρου Μπαμπασάκη, από εκεί έχω κλέψει την ιδέα). Όπως καταλαβαίνετε, μέσα σε αυτήν την εξαετία η ζωή μου πέρασε από χίλια μύρια κύματα, τα πάνω ήρθαν κάτω, τα πόδια σηκώθηκαν να χτυπήσουν το κεφάλι…

Ωστόσο μέσα σε αυτή τη χρονική περίοδο δεν πήγα ούτε μια φορά στη θάλασσα για μπάνιο.

Το καλοκαίρι του 2002 ήταν μακρύ και καυτό, πράγμα καινοφανέστατο. Ειδικοί επί του θέματος, δηλαδή οι δημοσιογράφοι κυρίως καθώς και κάποιοι αστρολόγοι, διέβλεπαν το τέλος του κόσμου λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος, του ολοένα αυξανόμενου μεγέθους της τρύπας του όζοντος και της αύξησης της ηλιακής ακτινοβολίας. Εγώ αντιμετώπιζα τον κίνδυνο με μπίρες και πρόβες σε υπόγεια προβάδικα, γιατί εκείνη την περίοδο είχα πάρει, μαζί με τρεις άλλους κάγκουρες, πολύ σοβαρά την υπόθεση «θέλουμε να γίνουμε ροκ σταρ». Γα χάρη της καριέρας μου και μόνο αψήφησα τον κίνδυνο απ’ την έκθεση στον ήλιο και μετέβην μαζί με τους άλλους τρεις και καμιά πεντε-έξι αμφιβόλου γούστου και αισθητικής γκρούπις, σε κάποιο κάμπινγκ εις την Αμμουλιανή της Χαλκιδικής, όπου επρόκειτο να πραγματοποιήσουμε μια ζωντανή εμφάνιση, στο πλαίσιο της τελικής φάση ενός διαγωνισμού νέων μουσικών σχημάτων (ξέρετε, μουσικό τρίγωνο, τετράγωνο, τραπέζιο…).

Η Αμμουλιανή είναι πολύ όμορφη, να πάτε. Αλλά φροντίστε να μείνετε μακριά από μουσικά κάφρους: μπλακμετάλάδες, ποζεράδες, πανκιά, φρικιά και χαρντκουράδες (ειδικά απ’ αυτούς, καθότι είναι οι πλέον ικανοί και οι πιο… σκληροπυρηνικοί στην παραγωγή προβλημάτων που θα εκθέσω παρακάτω).

Καθόμασταν τέσσερα φλωράκια λοιπόν στη σκιά, με ένα κασετοφωνάκι που έπαιζε εναλλάξ κασέτες των Ξύλινων Σπαθιών και Πλασίμπο. Ωστόσο μόνο τις έπαιζε, γιατί εμείς ακούγαμε τον αχό της μάχης, την κλαγγή των όπλων, τις οπλές άσπρων ατιών να μας καταδιώκουν… Ημασταν περικυκλωμένοι από κάφρους. Απέναντι ένας πελώριος καραφλός με τρίχρωμο γενάκι έσκουζε κρατώντας ένα επίχρυσο μικρόφωνο με κάτι –ψεύτικες υποθέτω- πολύτιμες πέτρες σκαλισμένες απάνω. Όταν αργότερα τον είδα στη σκηνή, κατάλαβα ότι το σκούξιμο ήταν πρόβα για τα τραγούδια που θα έλεγε… Σιγά σιγά εξαπλώνονταν κι οι μυρουδιές: Ποδαρίλα, πορδές, απλυσιά, μπάφοι, ξερατά, χυμένες μπίρες, ξινισμένο κρασί, κρεμμυδορεψίματα… Προσπαθούσα να διαβάσω ένα βιβλίο του Σοπενάουερ, εις μάτην (ψέματα λέω, σιγά μη διάβαζα Σοπενάουερ, μάλλον κάναν Στίβεν Κινγκ θα διάβαζα). Σταδιακά οι προαναφερόμενες μυρωδιές υποχωρούσαν, τη θέση τους έπαιρνε μια απίστευτη σκατίλα. Το θυμάστε το τραγούδι του Beck που έλεγε Tonight the city is full of morgues and all the toilets are overflowing;



Ε, αυτό είχε συμβεί. Πήγα προς τις τουαλέτες του κάμπιγκ. Ειχαν βουλώσει και πλημμυρίσει σκατόνερο μέχρι τον αστράγαλο (προφανώς οι κουράδες των χαρντκουράδων είχαν τη χάρη της μουσικής τους). Και μέσα στον σκατοκατακλυσμό, ένας φρίκουλας, ξυπόλητος(!) βούρτσιζε σχολαστικά τα δόντια του.

Αυτό ήταν το τελευταίο κερασάκι που έσπασε την πλάτη του παγόβουνου…

Παίξαμε, κάτω από ένα ολόγιομο φεγγάρι. Την επομένη φύγαμε. Κι από τότε δεν ξαναπάτησα το πόδι μου στη θάλασσα.

Μέχρι την περασμένη βδομάδα. Που την έκανα τη βουτιά μου. Σε πιο κυριλέ κι ολίγον κιτς μέρη. Κάπου εδώ.

Δεν έμεινα βρε σε αυτήν την αθλιότητα, ούτε είναι του γούστου μου.
Απλώς τρύπωσα για να κάνω και μια βουτιά...


"O αθλητισμός με κατέστρεψε", είπε το πλυντήριο κι άφησε το επιθανάτιό του... στύψιμο

Εχετε απωθημένα; Θέλετε ενίοτε να μιμηθείτε τους μπαχαλιακούς που τα σπάνε αλλά δεν το κάνετε γιατί είστε κότα και φοβάστε τις συνέπειες, επειδή ωστόσο δεν θέλετε να παραδεχτείτε τη δειλία σας κάνετε λόγο για τυφλή βία, για «αλήτες που καταστρέφουν την περιουσία του κοσμάκη», για «επαναστάτες του κώλου με τα λεφτά του μπαμπά»; Καιρός να βγείτε απ’ την ντουλάπα. Σταματήστε να κρύβεστε. Πετάξτε όλες τις ταινίες καταστροφής που κρύβετε στη δεύτερη σειρά με τα ντιβιντί, πίσω από τις ταινίες του Μπουνουέλ και του Σκολιμόφσκι.



Απ’ την άλλη, μήπως έχετε όντως βαρεθεί την παρανομία; Μήπως δεν είσθε πράγματι επαναστάτης, αλλά τη βρίσκετε με την εκτόνωση και με την τυφλή βία; Μήπως κουραστήκατε να σας κυνηγάνε οι μπάτσοι; Μήπως έχετε βαρεθεί τις αιώνιες συζητήσεις-αναλύσεις που ακολουθούν κάθε μπάχαλο σχετικά με τα λάθη στρατηγικής και με τον πολιτικό αντίκτυπο του χτυπήματος; (δεν το πιστεύω ότι γράφω τέτοιες αντιδραστικές παπαριές, γεμάτες κλισέ, αλλά θα το συνεχίσω, να δω πού θα μεβγάλει -γκρίζα διαφήμιση είναι αυτό σε γνωστή γαλακτοβιομηχανία, υποσυνείδητο, 666, το πουλί του Μπραντ Πιτ στο Fight Club που όλοι το είδαμε αλλά δεν το καταλάβαμε, καιρός να αρχίζεις να καπνίζεις Μαίρη Χουάνα…). Μήπως πραγματική σας επιθυμία είναι να γεμίσει η Ελλάδα γήπεδα γκολφ, μπας και μπορέσετε κι εσείς να βρείτε καμιά… τρύπα; Μήπως είστε δηλαδή ένας μαλάκας;



Μήπως τελικά, παρότι δεν είστε μαλάκας, τόση ώρα που διαβάζετε αυτές τις μπουρδολογίες, τα πήρατε στην κράνα και θέλετε να ‘ρθείτε να με βρείτε εδώ που κάθομαι (είμαι αυτός που η καρέκλα του γράφει στην πλατη της «Μ’ αρέσει να τρώω») και να μου τρίψετε το κεφάλι πάνω στο καλοριφέρ, όπως είχα κάνει εγώ στον συμμαθητή μου τον Νεόφυτο στη Β’ Γυμνασίου;
Για όλους εσάς έχουμε τη λύση: Νους υγιής και τρίχες κατσαρές που λέγανε και κάποιοι που δεν τους θεωρώ πρόγονούς μου. Γκολφ συσκευών και οχημάτων, φίλες μου και φίλοι. Δεν το βγάζω απ’ το μυαλό μου μπρε. Το λέει και το Reuters.

23 Ιουν 2008

Ζέστη ε; Δροσιστείτε διπλά!

Θα μπορούσα να πω πολλά για να δικαιολογηθώ. Ωστόσο η ουσία δεν αλλάζει. Κατά γενική ομολογία όσων με αγαπάνε εχω πολλά ελαττώματα με κυριότερο την έλλειψη χιούμορ (με τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα ότι δεν γέλασα -δεν έσκασα καν χαμόγελο- κατά τη θέαση του διαβόητου πλέον κρασακίου του τσου -παρένθεση στην παρένθεση: έτερο μεγάλο μου ελάττωμα η παντελής ανικανότητα να φτιάξω μια ομοιοκαταληξία σε συνδυασμό με τη διαρκή όσο και μάταιη προσπάθεια επίτευξης της τέλειας ρίμας). Αυτοί που με αγαπάνε λένε επίσης ότι επιπρόσθετα με αυτό το κουσούρι (την έλλειψη χιούμορ) επιμένω να πετάω διάφορα λογοπαίγνια, αστειάκια και λοιπούς γουιτισμούς (witty), τα οποία μετατρέπουν τους παρευρισκομένους σε συμβούλους καριέρας -αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί όλοι με παροτρύνουν να πάω να γράψω σενάρια για τον Σεφερλή.

Τεσπά, μετά απ' αυτήν την εκ βαθέων εξομολόγηση μπορείτε να καταλάβετε γιατί βρήκα αστεία αυτην την εικόνα και ακόμη πιο αστείο το ότι αποφάσισα να τη συνδυάσω με τον συγκεκριμένο τίτλο που φέρει το ποστ. Μη μου πείτε ότι δεν την πιάσατε τη βλακεία μου; Δροσιά διπλη πρώτον από τον ανεμιστήρα και δεύτερον απ' το κρύο αστειάκι...


Μεγαλέξανδρος, μια ευγενική χορηγία των...

Καθομαι πρώτη μέρα στη δουλειά μετά τις διακοπές και ξύνω διακριτικά τους όρχεις μου -οκέη κανέναν δεν ενδιάφερει αυτό- και ταυτόχρονα θαυμάζω το εξαιρετικό ποστ-ρεπορτάζ του Αργου, όταν λαμβάνω ένα ημέηλ με αυτήν τη φωτογραφία από τον καλό κύριο Α. (απλη σύμπτωση το άλφα ως αρχικό γράμμα), ο οποίος προφανώς οσμίζεται τη μεταδιακοπευτική μου ανία και θέλει να με γκετγκονάρει...

Ε, τώρα εγώ τι θέτε να πω; «Φάτονα, Αλέκο, τον κοντό;».
Ή μήπως «Αλεξάνδρος ο Μέγας, Πανίκας ο μικρός;».

22 Ιουν 2008

Εχεις δει ποτέ παιδάκι μ' τη βροχή; Οχι, αλλά την έχω ακούσει σε πολλές εκδοχές...

Αυτό που αδυνατώ να μεταφέρω εδώ πέρα, με τα φτωχά τεχνικά μου μέσα, είναι η ακαπέλα διασκευή στο Have you ever seen the rain, δική μου και της Κ., πάνω από μια κατσαρόλα φακή, χορεύοντας τσάμικο. Μπορούμε ωστόσο να ακούσουμε άλλες, λιγότερο αξιόλογες από τη δική μας...

Το ορίτζιναλ, από τους Κρίντενς Κλιργουότερ Ριβάιβαλ.



Μια ραμονική διασκευη (κι όπως λέει η Κ.: μα καλά, νέφτι στον κώλο του βάλαν αυτουνού;).



Μία από τη φωνάρα του τραγικά αστείου εδώ και χρόνια Ροντ Στιούαρτ (στην πρώτη σειρά μεσήλικες νοικοκυρές σε απόγνωση...).



Κι από κάτι αγνωστά μου παλικάρια ονόματι Τζίβας (όσο κι αν κοίταξα δεν εντοπισα τζίβες στα μαλλιά).



Απ' τη θεά Μπόνι Τάηλερ.



Απ' την Τζόαν Τζετ (χριστέ μου!)



Τέλος, μία αξιοπρεπέστατη από τους REM, οι οποίοι συνήθως τις σκοτώνουν τις διασκευές (κι εδώ, ας το παίξω γνώστης: δεν υπάρχει άλλο συγκρότημα με καλύτερα δεύτερα φωνητικά από τους REM)...




Καλό φθινόπωρο!

ΥΓ. Παρακαλούνται όσοι έχουν κατεβάσει από τόρεντ τον δίσκο Silver Soul των And Also the Trees να ξαναρχίσουν να seedαρουν λίγο, γιατί έχω κολλήσει στο 90% απ' το μεσημέρι γαμώ την ατυχία μου μέσα...

21 Ιουν 2008

Και αφού έγραψα ετούτη την μπούρδα, θυμήθηκα το Ντέηζ οφ φιούτσερ πασντ των Μούντι Μπλουζ

Κάπως έτσι νύχτωσε στο Γάλο. Και μετά, ω της εκπλήξεως, ξημέρωσε. Εφτιαξα καφέ και πήρα στα χέρια μου το καινούργιο βιβλίο ενός ταλαντούχου μεν, στάσιμου δε έλληνος συγγραφέως, για το οποίο (βιβλίο) είχα ακούσει καλά λόγια. Πράγματι, ήταν μια βελτίωση από τσι μπούρδαι που μας είχε προσφέρει τελευταία. Ο Σαλαδίνος με διέκοψε...

- Μορφώνεσαι Ιμάντα; ρώτησε.
- Οχι μωρέ, είπα, σκέφτομαι κάτι.
- Μπα, κάνεις και τέτοια πράματα;
- Ναι, και κατέληξα πως ο πραγματικά μεγάλος λογοτέχνης είναι ανώτερος από κάθε αναγνώστη.
- Αν είναι να καταλήγεις σε τέτοιες μαλακίες, καλύτερα να μη σκέφτεσαι καθόλου, με έψεξε ο Σαλαδίνος, πάντα ταξικός και κατά των ανισοτήτων και διακρίσεων οποιασδήποτε μορφής.
- Οχι ρε, με παρεξήγησες... Να, ετούτος εδώ είναι ένας από εμάς, οποιοσδήποτε από εμάς θα μπορούσε να γράψει αυτά που γράφει, που ομολογουμένως καλά είναι. Ομως διαβάζοντας τον λέμε "καλά τα λέει ο πούστης!", όπου στη λέξη πούστης δίδεται η έννοια της οικειότητας, η σημασία του "δικέ μου", του "πού είσαι ρε μαλάκα", του "θέλω να γυρίσω στα παλιά, θέλω την παλιά μου γειτονιά", του "θέλω τους φίλους μου να βρω, να πάμε βόλτα στην πλατεία" και ούτω καθεξής. Ενώ διαβάζοντας έναν πραγματικά μεγάλο συγγραφέα, για παράδειγμα τον Μπουλγκάκοφ, λέμε "μα τι γράφει ο πούστης!", όπου στη λέξη πούστης προσδίδεται η έννοια του υπερφυσικού, του υπερβολικά επιδέξιου σε κάτι, του γενικότερα αξιοθαύμαστου, του άπιαστου, αυτού που δεν το φτάνει η αλεπού και τα λοιπά και τα λοιπά...

18 Ιουν 2008

Τουρλουμπούκι


Το τελευταίο πράγμα που περίμενα να βρω στο Ρέθυμνο είναι αυτό το ηρώον παύλα ιστορικοχρονολογικό τουρλού: Θερμοπύλες, Κολοκοτρώνης, Ομηρος, Λεωνίδας...
Και μετά μας φταίνε οι 300 του Ζακ Σνάιντερ και ο Αλέξανδρος του Ολιβερ Στόουν


Αυτή η οθωμανική κρήνη, λίγο παραπέρα, μοιάζει περισσότερο ταιριαστή με το χώρο...

17 Ιουν 2008

Κοινωνικό μήνυμα



Γιάφκα

Διάλογος με τον συνιστολόγο Σαλαδίνο:
- Κάτσε Ιμάντα (οι φίλοι δυστυχώς με αποκαλούν έτσι, μεγάλη ιστορία) να βγάλω αυτούς τους τύπους.
- Οχι ρε συ, δεν είναι σωστό να τραβούμε ανθρώπους. Είναι αγένεια.
- Μα είναι θεοί ρε μαλάκα έτσι όπως κάθονται κάτω απ' τ' αλφάδι.
- Οχι ρε συ, δεν είναι σωστό σε λέω.
- Βρε εγώ θα τη βγάλω κι εσύ θα την ανεβάσεις στο μπλογκ.
- Α, τότε εντάξει. Φρόντισε μόνο να μη σου βγει κουνημένη.

15 Ιουν 2008

Τι μου έμαθε σήμερα η Τανσού

Μπορεί να κλείνουμε τα μάτια
όταν οι αφέντες μας παραπλανούν με χάδια...

αλλά δεν θέλει και πολύ
για να γυαλίσει το μάτι μας...

Φωτορεπορτάζ απ' το μέτωπο

Ολα βαίνουν καλώς κι ο σανός πεντανόστιμος στο πασοκικό μαντρί...


11 Ιουν 2008

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, απ' τον ιστότοπό μας, σας παρουσιάζουμε τον πληρέστερο, συνοπτικό και εξαιρετικά χρήσιμο οδηγό επαγγελματικού προσανατολισμού. Μάθετε τώρα ποια είναι τα 10 επαγγέλματα του μέλλοντος, διότι εσύ, φίλε Έλληνα και φίλε μετανάστη, πρέπει να είσαι ενήμερος για όλα όσα συμβαίνουν (και θα συμβούν) στην ελληνική κοινωνία.
Επάγγελμα πρώτο: Αυνανιστής.
Ένα πρωτότυπο επάγγελμα, ιδιαίτερα τολμηρό και ρηξικέλευθο, μιας και συμβαδίζει τόσο με την σεξουαλική απελευθέρωση των στερημένων ατόμων όσο και με τους ηδονόπληκτους νεοέλληνες και μεγαλοαστούς . Ήσυχα, αθόρυβα και τηρώντας απαρέγκλιτα τους κανόνες ατομικής υγιεινής, μπορείτε να εργάζεστε όσες μέρες της εβδομάδας θέλετε, χρεώνοντας τους πελάτες σας με το ποσό των είκοσι ή τριάντα ευρώ (για κάθε αυνανισμό τη φορά).
Επάγγελμα δεύτερο: flexicuritas υπάλληλος.
Όπως όλοι θα γνωρίζετε, οι καιροί έχουν αλλάξει. Πάνε οι εποχές του κοινωνικού κράτους, πάνε οι καιροί του 48ωρου. Η μεγαλύτερη ευελιξία των επιχειρήσεων και η προσαρμοστικότητα στις ανάγκες της αγοράς, είναι οι δύο κορυφαίες ντιρεκτίβες της Ε.Ε. Και για του λόγου το αληθές, ιδού μερικές απόψεις της Κομισιόν: "η μονιμοποίηση της απόκλισης αναμένεται να προσδώσει στις επιχειρήσεις μεγαλύτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις της αγοράς», και, "η απόφαση θα βελτιώσει την κατάσταση για τους εργαζόμενους. Αλλωστε, ένας εργαζόμενος δεν είναι υποχρεωμένος να εργαστεί πέραν των 48 ωρών. Αν υπάρξει πρόβλημα, μπορεί να καταφύγει στα δικαστήρια". Όσο πιο γρήγορα προσαρμοστείτε λοιπόν στο νέο εργασιακό μοντέλο, τόσο πιο εύκολα θα βρείτε δουλειά.
Επάγγελμα τρίτο: Διανομέας μείζας.
Ακολουθώντας πιστά το τρίπτυχο "Ασφάλεια, Εχεμύθια, Διακριτικότητα", μπορείτε να αναλάβετε ευσυνείδητα τον άχαρο μα επικερδή ρόλο του διακομιστή. Παραλαμβάνετε την μείζα απ' αυτόν που την προσφέρει και την δίνετε σ' αυτόν που τη ζητάει. Προσοχή: Ισχύει και για συναλλαγές dvd.
Επάγγελμα τέταρτο: Ιδιοκτήτης γραφείου συνοικεσίων για ομοφυλόφιλους.
Μετά τη θριαμβευτική τέλεση του υπέρτατου μυστηρίου στην Τήλο, άνοιξαν διάπλατα οι δρόμοι για τις νέες ειδικότητες στον τομέα του ομόφυλου έρωτα. Έργο σας, όχι η επίσημη ένωση του ζευγαριού, αλλά η σύζευξη των μοναχικών ατόμων που αναζητούν τον ιδανικό σύντροφο. Προτεινόμενα μέρη για ν' ανοίξετε το γραφείο σας: Τήλος, Μύκονος, Λέσβος, Κρήτη, Μάνη.
Επάγγελμα πέμπτο: Συνοδός μεσήλικων ζευγαριών.
Αισθανθήκατε ποτέ μόνοι; Νιώθετε ότι τα παιδιά σας δεν σας καταλαβαίνουν; Δεν σας αρέσει πια το sex και δεν έχετε πως να περάσετε τον χρόνο σας; Θέλετε να πάτε διακοπές αλλά κανείς δεν σας συνοδεύει; Κανένα πρόβλημα. Για σας, αγαπητά μου ζευγάρια των -ήντα, βρέθηκε η λύση: Ένα γραφείο συνοδών, απ' το οποίο θα μπορείτε να διαλέγετε το κατάλληλο άτομο που θα σας συντροφεύει τόσο στην καθημερινότητα, όσο και στις διακοπές. Ένα άτομο ευγενικό, ευπροσήγορο, καλλιεργημένο, με υψηλή αίσθηση του χιούμορ, που θα είναι ιδανικός συζητητής και συμβουλάτορας, κατορθώνοντας να σας κάνει να ξεχάσετε τα άσπλαχνα παιδιά σας.
Επάγγελμα έκτο: Ρουφιάνος.
Πρόκειται για ένα σπουδαίο επάγγελμα, απ' τα αρχαιότερα του κόσμου. Ένα επάγγελμα με κανόνες, κώδικες τιμής κι απαράβατους νόμους, που συνοδεύεται ακόμα κι από παροιμιώδεις εκφράσεις (π.χ., στον ρουφιάνο ρουφιανιά δεν πιάνει). Σίγουρος μισθός, ελάχιστα προσωπικά έξοδα, bonus κι άλλα πολλά πλεονεκτήματα. Αρνητικά: Δεν έχει ένσημα. Επίσης, αν σε καταλάβουν, την έχεις βάψει. Και οι δικοί σου, αυτοί για τους οποίους δουλεύεις, θα κάνουν ότι δεν σε ξέρουν.
Επάγγελμα έβδομο: Υπάλληλος σε εθνικιστικό βιβλιοπωλείο.
Ο καιρός γαρ εγγύς, τα ποσοστά του κόμματος αυξάνονται, οι κακοί λαθρομετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές, ο Καραμανλής ξεπουλάει την Μακεδονία μας στους Σκοπιανούς, τα παιδιά μας δεν γίνονται λοκατζήδες επειδή είναι φλώροι. Ένα επάγγελμα που ο πρόεδρος θέλει να το εντάξει στα βαρέα και ανθυγιεινά, μιας και οι επιθέσεις των κουκουλοφόρων θέτουν καθημερινά τη ζωή των υπαλλήλων σε κίνδυνο. Αρνητικό σημείο: Επειδή ο πολυάσχολος μεγάλος αδερφός δεν βρίσκει χρόνο, όλη η δουλειά έχει πέσει στον μικρό. Ως εκ τούτου, έχει νεύρα. Και τα νεύρα συνεπάγονται γαμοσταυρίδια. Καλή υπομονή!!!
Επάγγελμα όγδοο: Κλακαδόρος πολιτικών.
Δεν σας λέμε κάτι νέο, κάτι που δεν γνωρίζετε. Η Ελλάδα, αγαπητοί μου φίλοι, ποτέ δεν πεθαίνει. Ούτε και οι Μαυρογιαλούροι. Ελλάδα - Γαλλία - Συμμαχία, Ζήτω η Νέα Δημοκρατία. Ίσως ο μοναδικός τομέας που δεν έχει ακόμα κορεστεί. Όσοι πιστοί προσέλθετε...
Επάγγελμα ένατο: Πανελίστας.
Στις μέρες μας, η ιδιότητα του πανελίστα αναδείχτηκε ως μια απ' τις πιο επιτυχημένες. Με καλές δημόσιες σχέσεις, αρκετή ξετσιπωσιά και γλείψιμο, μπορείτε να συμμετέχετε κι εσείς σ' ένα πάνελ, καταθέτοντας τις απόψεις σας επί παντός επιστητού. Εάν μάλιστα διαθέτετε και λίγο θράσος, μπορείτε ν' αναρριχηθείτε εύκολα και γρήγορα στα υψηλότερα σημεία της μεσημεριανής ιεραρχίας. Στα συν, ότι δεν απαιτεί μυαλό, ούτε και ιδιαίτερες γνώσεις.
Επάγγελμα δέκατο: Αστυνομικός καπνίσματος.
Όπως γνωρίζετε όλοι σας, το κάπνισμα, σε λίγο καιρό, θ' απαγορευτεί. Επειδή όμως δεν είμαστε και οι πλέον νομοταγείς πολίτες της Ε.Ε., στα συρτάρια του Υπουργείου Εσωτερικών βρίσκεται ένα φιλόδοξο σχέδιο για την σύσταση Τμήματος Αντικαπνίσματος. Η δουλειά του Αστυνομικού καπνίσματος έγγειται στην αδιάκοπη κι ατελεύτητη επιτήρηση των πολιτών και στην αυστηρή εφαρμογή του νομικού πλαισίου. Επίσης, ένα σώμα "Αδιάφθορων" και φανατικών αντικαπνιστών θα ελέγχει τους αστυνομικούς ώστε να παταχθεί το εσωτερικό έγκλημα, εξαλείφοντας τις περιπτώσεις παράνομων δοσοληψιών και το λαθρεμπόριο καπνού.
Υπάρχουν κι άλλα επαγγέλματα για τα οποία, δυστυχώς, δεν έχουμε συγκεντρώσει τις απαραίτητες πληροφορίες, μιας και βρίσκονται ακόμα σ' ένα πρώιμο στάδιο. Μερικά απ' αυτά, όπως του Αναδασωτή, ή του Λάθροbuster (κυνηγού λαθρομεταναστών), ή του Ψυχολόγου ερπετών, ίσως μας απασχολήσουν σοβαρά στο μέλλον.
Σας ευχαριστούμε

Διακοπές! Τρελές διακοπές σε μια πλαζ, που λέγανε κι οι Εκτός Ελέγχου...

Οσο κι αν ψάξετε σε θάλασσες και πλαζ, εμένα δεν θα με βρείτε.
Εγώ για τσι διακοπαί μου έχω άλλα σχέδια...
Γαμάτα σχέδια.


Τα φλας πλέηερζ όλου του σύμπαντος μαμιούνται. Το esnips ανακαλύπτει πνευματικά δικαιώματα σε τραγούδι των Εκτός Ελέγχου(!) και δεν με αφήνει να τ' ανεβάσω και το τουλάχιστον ακαλαίσθητο hypster πότε παίζει πότε δεν παίζει και γενικώς τον παίζει και με εμπαίζει. Τεσπά. Αυτό που ελπίζω να παίζει είναι το "Διακοπές" των Εκτός Ελέγχου, έτι καλύτερο και από "Τα κορίτσια που ξενυχτάνε μόνα ή δυο δυο" της Αλέξιας.


Αδιόρθωτο!

Μονολογομπουρδολογούσα χτες για τη χρήση των πεζοκεφαλαίων στο γραπτό λόγο. Φυσικά υπάρχει και η άλλη άποψη, την οποία είμαι υποχρεωμένος να παραθέσω, όπως αυτή αναδεικνύεται μέσα από τον καίριο και πάντα αξιόπιστο λόγο του Κώστα Ζουράρι, όπως τον αντιγράφω απ' το βιβλίο της φωτογραφίας...

"Ενοπλη αντίσταση θεωρείται και η δράση των κλεφτών. Οι κλέφτες συγκροτούν ένοπλες ομάδες, κάνουν επιθέσεις... σε κρατικούς αξιωματούχους..., αρπάζοντας χρήματα όπλα και τρόφιμα" (σελ. 32 Ιστορία ΣΤ' Δημοτικού)
Το "Κλέφτες" είναι εκεί με μικρό κάπα! "Θεωρείται" ένοπλη αντίσταση "και" η δράση των Κλεφτών πάλι με μικρό κάπα! "Οι κλέφτες κάνουν επιθέσεις σε κρατικούς αξιωματούχους"!!! Η απόλυτη βλακεία, η δυσανάβατος υποκρισία, η κραυγαλέα ανεπιστημοσύνη! Ωστε έτσι ωρέ συνοικικακοί επιστήμονες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου!
Δηλαδή:
α) Χωρίς να αναφέρετε εσείς τη φύση των κρατικών αξιωματούχουν, εάν δηλαδή είναι Τούρκοι ή Ελληνες ή αιωματούχοι του ΟΗΕ. Αναφέρεται από το γελοίοι επιστημονικό σας πόνημα ότι έτσι "κλέφτες" επιτίθενται σε "κρατικούς αξιωματούχους". [...] Και επομένως οι Κλέφτες είναι κλέφτες, κοινοί κλέφτες και με την κατάπτυστη ενεργτική μετοχή που βρήκατε απ' όλο το ανύπαρκτο λεξιλόγιό σας ("αρπάζοντας"), είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται περί κοινών κλεφταράδων, κλεφτοκοτάδων...

Κοντολογίς αυτό που θέλει να πει ο κ. Ζουράρις είναι ότι άμα είσαι κλέφτης με μικρό το κάπα είσαι κακοποιός του κοινού ποινικού κώδικα, ενώ άμα είσαι Κλέφτης με κάπα κεφαλαίο είσαι ήρωας...

10 Ιουν 2008

Αρχίσανε τις βλακείες και πάλι...

Κι άντε μετά να πείσεις αυτούς που θεωρούν το ποδόσφαιρο όπιο του λαού και βασικό μέσο προαγωγής του εθνικισμού.

Μεγάλες συναντήσεις: Οταν ο Πάνως γνώρισε τον Γιώργο, όταν ο σουρεαλισμός έκανε καμάκι στη βαριά φιλοσοφία...

Κάτι άσχετο, διότι κάτι πρέπει να γράψω και πανω απ' τη φωτογραφία, έτσι για να φαίνεται πιο όμορφα: Κάποιοι φωτισμένοι πανεπιστημιακοί και κάποιοι επίσης φωτισμένοι και "μοντέρνοι" φιλόλογοι μου έμαθαν πως η γραφή κάποιων εννοιών, όπως ελευθερία (ζήτω!), πατρίδα (ζήτω!), δημοκρατία (ζήτω!), κομμουνισμός (ζήτω!), στρατός (ζήτω!) κτλ., με το πρώτο γράμμα κεφαλαίο δείχνει αμορφωσιά: "Είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει ένας αμόρφωτος για να κρύψει την αμορφωσιά του", μου είπαν... "Θα γράψει τη λέξη άνθρωπος με το άλφα κεφαλαίο".

Τις τελευταίες μέρες είπα να το ρίξω στη φιλοσοφία:

Το αεικίνητον της ελευθερίας δεν φυλακίζεται

Η πολυδιάστατη πολυάτραπος ακολουθία έφερε στην επιφάνεια νοηματικά, ηθικά, πνευματικά, συναισθηματικά πεδία εφαρμογής της. Η ανάγκη υπηρέτησης του ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ της προυποθέτρει πνευματική καλλιέργεια και ψυχική ωρίμανση. Οι ορίζοντες του Λογικού όντος ως πλήρους και αυτοτελούς προσωπικότητας επέβαλαν την απόδραση από τα σχετικά όρια του έμψυχου. Οι Απαιτήσεις της δεν εξαντλούνται πουθενά. Προϊόντος του χρόνου και ανυψωμένων των κοινωνιών η διεκδίκηση και άλλων σφαιρών ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ θα καθιστά επιτακτική την εκ νέου σύγκρουσή της με τις κατεστημένες αποδοχές κάθε εφησυχασμένου STATUS μιας κοπιασμένης κοινωνίας. Το Αεικίνητον της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ δεν φυλακίζεται. Δεν τιθασεύεται. Δεν φρενάρεται. Η έννοιά της είναι ταυτόσημη με τη φύση του Ανθρώπόυ. Η πνευματική αίφνης ελευθερία ανεδύθη μέσα στον Άνθρωπο για να υπηρετήσει τον Άνθρωπο και να αποτελέσει το όχημα μεταφοράς των απολύτων ελευθεριών.
Η (σ.σ. sic) Ελληνες με σύμφυτον την Ελευθερία προσέφεραν στην Ανθρωπότητα τη Δημοκρατία, την Ευνομία. Τον Πολιτισμό. Ουδέν μας εχαρίσθη.

9 Ιουν 2008

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον τρακ 21 - Λαστ μπατ νοτ λιστ δι μπεστ οφ δι μπεστ εντ ιβεν μπέστερ γκρικ σάμερ σονγκ

21.


TA KORITSIA KSENYX...


ντάουνλοάουαντε

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ ντουέντη

20.

PAME GIA TRELES ST...


ντάουνλοαντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ νάηντην

19.

TO ROZ BIKINI.mp3

ντάουνλοάντα

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ έητην

18.

VRADINO BANAKI.mp3


νταουλοντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ ζέβεντην

17.

MI MOU MILAS GIA K...


ντάουνλοάντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ ζιξντίν

16.

TO KALOKAIRI EKEIN...


ντάουνλοάντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ φιφτήν

15.
TOSA KALOKAIRIA.mp...


ντάουνλόαντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ φορτήν

14.

ΚΑΛΛΙΡΗΣ ΘΑΝΟΣ - Κ...


ντάουνλόαντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ θερτήν

13.

ENA KALOKERI EROTA...


ντάουνλοαντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ τουέλβ

12.

alexia TOSA KALOKA...


ντάουνλόαντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ ελέβεν

11.

ΚΑΛΛΙΡΗΣ ΘΑΝΟΣ - Α...


ντάουνλοάντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ ντεν

10.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙ...


ντάουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ νάην

9.

ΚΙΑΜΟΣ ΠΑΝΟΣ - ΧΕΙ...


ντάουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ έητ

8.

ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΕΛΛΗ - ΑΥ...


νταουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ ζεβεν

7.

ΜΕΓΙΕΜΕΛΕ.mp3


ντάουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ σιξ

6.

ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΓΑΛΑΖΙ...

ντάουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ φάηβ

5.

ΜΠΙΓΑΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ - ...


ντάουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ φορ

4.

ΜΠΟΥΛΑΣ ΣΑΚΗΣ - ΜΠ...

νταουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ θρη

3.

ΝΑΜΑ - ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ Γ...


ντάουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ τρακ του

2.
ΣΑΜΙΟΥ ΑΝΤΖΥ - ΒΟΤ...

Νταουνλοουντ

Δι βερι μπεστ αμπσολούτλι φάμπουλους γκρικ σάμερ μιουζικ κολέξιον - Ετζίαν σι ις μπέρνιγκ

1.



ΣΑΡΡΗ ΕΦΗ - ΓΥΜΝΟΣ...


Ντάουνλοουντ

7 Ιουν 2008


τελος ψευδων

6 Ιουν 2008

Φανταστικοί διάλογοι στα μπουζούκια

- Αχ Γιώργο, ας ήταν όλοι οι δημοσιογράφοι τίμιοι και αξιοπρεπείς σαν κι εσένα...
- Τι σου 'καναν οι συνάδελφοι, Κυριάκο, και πίνεις τσιγάρο στο τσιγάρο;
- Αυτά τα παλιόπαιδα της "Αυγής", Γιώργο μου, με είπανε "εθνικοπαράφρονα".
- Ναι, αλλά την τσέπωσες την αποζημίωση, Κυριάκο, τα τσέπωσες τα 58.000 ευρώ συν τα 4.650 για έξοδα δίκης, μην το ξεχνάς...
- Γιώργο χάσαμε όμως στην Ευρώπη, τους δικαίωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, Γιωρίκα μου, τους παλιοσυνασπισμένους... Κάτι αηδίες περί ελευθερίας του Τύπου αναφέρει η απόφαση. Και εξήντα χιλιάδες ευρώ πρόστιμο.
- Ε, και πώς κάνεις έτσι βρε αδερφέ; Σάμπως εσύ θα τα πληρώσεις;

Υστερόγραφο λαϊκίστικο: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να πληρώσουμε εγώ κι εσείς 60.000 ευρώ για την ευθιξία του "πατριώτη" κυρίου Βελόπουλου και την "άστοχη" -to say the least- απόφαση των ελληνικών δικαστηρίων... Προτείνω ο συνέλληνας και πατριώτης κύριος Βελόπουλος να δώσει απ' τα δικά του χρήματα ανακουφίζοντας έτσι τα ταλαίπωρα ελληνικά ταμεία...

O καθεδρικός του Χουάν Πέδρο Ρούλφο Πάραμο

Να δεις πώς το είπε... Ηταν πολύ καλό αυτό που είπε χτες ο χαμένος συμπλογκερίτης Νικολάκης Διάσελος, απ' τα καλύτερα που έχει πει, να φανταστείς το θυμάμαι ακόμη, εγώ που συνήθως δεν δίνω σημασία σε αυτά που λέει... Για το βιβλίο του Χουάν Ρούλφο, το "Πέδρο Πάραμο", κάπως έτσι: "Αντί να φυτεύει τον τρόμο στην ψυχή του ήρωά του, κάνει τον ήρωα ατρόμητο, και τον αναγνώστη να χέζεται απ' το φόβο".



Η σκιά της ανέβαινε μέχρι το ταβάνι, τεράστια, ξεδιπλωμένη. Και τα δοκάρια στο ταβάνι την κάναν κομμάτια, τη διάλυαν.
- Νιώθω λυπημένος, είπε.
Τότε αυτή έφυγε. Εσβησε τη φλόγα του κεριού. Εκλεισε την πόρτα και τότε ήρθαν οι λυγμοί που ακούγονταν ανάκατοι με τον ήχο της βροχής.
Το ρολόι της εκκλησίας χτυπούσε τις ώρες, τη μια μετά την άλλη, λες και μαραινόταν ο χρόνος.


Πέντε και σήμερα

Σκύλος αραχτός ανάμεσα στα τραπέζια της "Ναυτιλιακής", πίσω απ' τη Ροτόντα.
Θα μπορούσε να είναι η απεικόνιση του λαϊφσταϊλίστικου "χαλλλαρά", που ντεμέκ ισχύει στη Θεσσαλονίκη.
Θα μπορούσε να είναι μια αποκλειστική παπαράτσι φωτογραφία του φίλου μου του Σκύλου της Βάλια Κάλντα.
Θα μπορούσε να είναι πόστερ της θεσσαλονικιώτικης δισκογραφικής Lazy Dog.
Ετσι θα είμαι εγώ κάπου στα μέσα αυτού του μήνα.