29 Ιουλ 2011

Η γαλοπούλα, η τσίχλα
και η δύναμη της θέλησης


To καλοκαίρι τα κανάλια παίζουν επαναλήψεις, γιατί όχι και τούτο εδώ το μπλογκ; Αλλωστε, όπως περίτρανα απεδείχθη στο προηγούμενο ποστ, τα πάντα έχουν ειπωθεί όχι μόνο στην τέχνη αλλά και στη ζωή. Επανάληψη μήτηρ πάσης παθήσεως και στην περίπτωσή μας η πάθηση είναι η σοσιαλφοβία, βλέπε πολύ παλιότερη αλλά και λιγότερο παλιότερη ανάρτηση. Για τους καινούργιους αναγνώστες να διευκρινίσουμε ότι η σοσιαλφοβία δεν πρέπει να συγχέεται με τον ταξιμισοσιαλισμό, όπου ταξιμισοσιαλισμός είναι το ταξικό μίσος προς τους πασόκους. Ετερο πάθος, και ουχί πάθηση, του γράφοντος, όπως έχετε ίσως καταλάβει καποιοι, είναι οι μπάτσοι, τα βιβλία και οι τηλεοπτικές σειρές με μπάτσους (ταινίες δεν βλέπω, γιατί κρατάνε πολύ και βαριέμαι).
Θα θυμάστε προφανώς εκείνη τη συγκλονιστική περιπέτειά μου (βλέπε το τρίτο απ' τα λινκ πιο πάνω) με τον υπάλληλο στα αλλαντικά του σουπερμάρκετ που επέμενε να μου πουλήσει έτερη φέτα απ' αυτήν την οποία πιστά αγοράζω τόσα χρόνια. Θαυμάσατε όσο κι εγώ την αντίσταση που επέδειξα στην παρότρυνσή του να αγοράσω άλλη φέτα, τάχα μου δήθεν καλύτερη. Η δύναμη της θέλησής μου ήτο τεραστία. Οχι, όχι, όχι. Ωστόσο εχθές λύγισα: ο εχθρός έβαλε τα μεγάλα μέσα εκμεταλλευόμενος και την γενικότερη οικονομική κατάσταση. Κατ' αρχάς έριξε γυναίκα πράκτορα ως υπάλληλο στο ψυγείο με τα αλλαντικά του σούπερμάρκετ, η οποία πρότεινε κι επέμεινε να δοκιμάσω άλλη γαλοπούλα απ' αυτήν που πιστά τόσα χρόνια αγοράζω, μού την έχωσε μάλιστα και κάτω απ' τη μύτη, το άρωμά της σαγηνευτικότατο, λύγιζα αλλά αντιστεκόμουνα ο δόλιος, μέχρι που είπε τη μαγική λέξη, που μεσούσης της κρίσης σπάει και την πλέον σιδηρά των θελήσεων: "είναι και σε ειδική προσφορά, έκπτωση 30%". Αυτό ήταν. Παραδόθηκα. Ατιμη κρίση που μας κάνεις να προδίδουμε πεποιθήσεις και γαλοπούλες χρόνων...
Απαρηγόρητος στο σπίτι, έβαλα να δω το πρώτο επεισόδιο του πεμπτου κύκλου της πραγματικά υπέροχης αμερικανικής αστυνομικής σειράς the Shield. O Φορεστ Γουίτακερ, τόσο μεγάλος ηθοποιός, που σιχαίνεσαι τον χαρακτήρα του απ' την πρώτη στιγμή, μοιράζει τσιχλίτσες σε όλον τον κόσμο. Δεν το κάνει από καλοσύνη, ή για να τον συμπαθήσεις. Μετράει με αυτόν τον τρόπο τη δύναμη της θέλησής σου: επιμένει να σου προσφέρει τσίχλα, όσο κι αν εσύ αρνιέσαι, μέχρι που κάποια στιγμή, αν η θέλησή σου είναι αδύναμη, θα σπάσεις.

1 σχόλιο:

Go_Go είπε...

Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να δέχεσαι την εκάστοτε τσιχλίτσα μόνο και μόνο για να πάψει να σου τα πρήζει κάποιος και να ησυχάσεις από το μουρ μουρ;

Δεν το έχω δει το The Shield, τόσο καλό είναι; Καλύτερο από το The Wire;