Τουλάχιστον ο Νίκος είχε λίγο-πολύ καθημερινά τις απαιτούμενες δόσεις και τα έβγαζε πέρα. Αλλες φορές όμως δεν είχε καθόλου, και άλλες φορές υπερβολικά πολύ. Κι όσο και αν δεν το καταλαβαινε κανένας, είτε με λίγο είτε με πολύ, υπέφερε. Ισως η εσώστρεφεια τελικά να ήταν η αποτοξίνωσή του. Ελεγε να τα γράψει αυτά στο μπλογκ του Τάκη. Να το βγάλει από μέσα του. Να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν περίμενε την γιατρειά. Καμιά σωτηρία. Γενικότερα δεν περίμενε τίποτε και κυρίως αυτό που τελικά συνέβη, μετά τα πρώτα, υπαινικτικά σημειώματα, που έγραψε δοκιμαστικα στο μπλογκ του Τάκη, σκιαγραφωντας το πρόσωπο του εθισμού του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου