Και η τύχη έχει αυτιά

Καμιά φορά του ψιθύριζε η τύχη του στ' αυτί, κι η ανάσα της καυτή του τσουρούφλιζε τις τριχούλες που φύτρωναν εκεί και για τις οποίες ενιωθε ντροπή, γλυκόλογα και προστυχιές και υποσχέσεις "ζήτα μου ό,τι θες, τις πιο κρυφές σου επιθυμίες, όλες θα τις έχεις" αλλά αυτός δεν της ζητούσε τίποτε, έβαζε μόνο μπεπανθόλ στο καμένο του αυτί.
Ηταν σαν να λέμε ανάξιος της τύχης του.