11 Νοε 2014

Life in instagram

(Κάποιοι -μάλλον ορθά- λένε ότι δεν έχει κανένα νόημα η ανάρτηση φωτογραφιών στα σόσιαλ μίντια των άστεγων που κοιμούνται στους δρόμους, στα παγκάκια, στις εισόδους των πολυκατοικιών και -ορθώς- κράζουν όσους απαθανατίζουν την ανθρώπινη δυστυχία επιδεικνύοντας μια αμφισβητούμενη κοινωνική ευαισθησία με πραγματικό στόχο ένα-δυο λάικ παραπάνω. Πόσα τα λάικ άραγε όσων βγάζουν σέλφις με τους άστεγους; Ναι, υπάρχει τέτοιο πράγμα, πριν από λίγο το είδα).
Πολύ πρωί: κάποιοι ακόμα κοιμούνται ή τώρα ξυπνούν κάτω από τα δένδρα, ξαπλωμένοι κατάχαμα, Νοέμβρη μήνα, στην πλατεία Δικαστηρίων, μέσα σε υπνόσακους, τυλιγμένοι με χαρτόνια και λινάτσες. Δεν είναι σωστό να τους φωτογραφίσεις. Τράβα κάτι άλλο. Πιθανή ίνσταγκραμ φωτογραφία (ψιλοσκοτεινή, με έντονο κοντραστ και μελαγχολικές αποχρώσεις): η άδεια, υγρή πλατεία Δικαστηρίων, λίγα περιστέρια, κουτσουλιές, σύννεφα, ουρανός. Στις κεντρικές οδούς, πολλά κλειστά καταστήματα λόγω της κρίσης, άδειες σκονισμένες βιτρίνες, χρήσιμες μόνο γι' αυτούς που ξυπνούν εκεί το πρωί πίσω από ένα διαχωριστικό χαρτόνι κρυμμένοι από τα αδιάκριτα βλέμματα των χίπστερ και τα ρεύματα του αέρα. Δεν είναι σωστό να τους φωτογραφίσεις. Τράβα κάτι άλλο. Πιθανή ίνσταγκραμ φωτογραφία (με απαλούς τόνους αφαιρώντας θερμότητα και κορεσμό): τα κλαδιά των δένδρων στο άνω της Εγνατίας κομμάτι της Συγγρού, ένα κομμάτι ουρανού στην Τσιμισκή, η έρημη πλατεία Αριστοτέλους, πιο πέρα η ομίχλη του Θερμαϊκού. Πρωί: Ουρές έξω από τις ακόμη κλειστές τράπεζες οι συνταξιούχοι. Πιθανή ίνσταγκραμ φωτογραφία (ασπρόμαυρη): συνταξιούχες, κοτσονάτες τραγιάσκες να μαλώνουν για τα πολιτικά ή μια ροζιασμένη παλάμη να κραδαίνει το μπαστούνι. Ολη μέρα: Ουρές έξω από τα προποτζίδικα οι συνταξιούχοι, οι εργάτες, οι άνεργοι, η θεία μου, η μάνα σου, ο γιατρός σου, ο ηλεκτρολόγος μου, ένα ζευγάρι με μεταπτυχιακά που πρώτη φορά έπαιζε τζόκερ και θεωρούσε δεδομένο ότι λόγω σπουδών δικαιούνταν παραπάνω από την πλέμπα να κερδίσει το τζακπότ. Πιθανή ίνσταγκραμ φωτογραφία (πολύχρωμη και φωτεινή): Σέλφι με το δελτίο τζόκερ και το χαμόγελο που γεννά η προσμονή της νίκης. Απόγευμα: Ενας άντρας σωριάζεται στο πεζοδρόμιο, γωνία Αγ.Δημητρίου με Αγ.Σοφίας, ο φίλος του, χρήστης κι αυτός, να τον κοιτά, οι μπάτσοι από το παραδίπλα ΑΤ Ανω Πόλης τρέχουν, στέκονται από πάνω του, κάτι του λένε, κάτι απαντάει ο φίλος του, γόνατα λυγισμένα, έτοιμος για κατάρρευση κι αυτός, ευτυχώς κουνιέται ο πεσμένος, έρχεται ασθενοφόρο, δεν περιμένω άλλο, θα κρυώσουν τα σουβλάκια. Πιθανή ίνσταγκραμ φωτογραφία (άφιλτρη): τα σουβλάκια από του Κώστα, Αγίου Δημητρίου τόσο, με hastag #foodporn.

Δεν υπάρχουν σχόλια: